Jumat, 22 Agustus 2014

Duitnya



Hair, kawannya Undas tu tamasuk urang nang katuju maukur jalan. Si Iman lain lagi nang dikatujuinya, sidin tu katuju balilihat nang bagus-bagus. Pas baisukan Ahad, Hair nang lagi asyik maitihi urang bajual wanyi, bakakajutan maluncat ka pinggir warung. Acil nang bajual wanyi manggalagak mananawa akan Hair. Sakalinya nang maulah Hair sampai maluncat tu gara-gara takajut tangannya tahahar ban sapida Iman.
“Bah … ikam sakalinya Man leh,” jar Hair imbah tahu Iman nang manyurung sapida sampai bannya tahayut tangannya.
“Napang … handak maunjun kamana ikam Hair,” jar Iman sambil kakarinyum.
“Kalayan,” sahut Hair.
“Napang jadi ka Kalayan maunjun,” jar Iman.
“Salajur balilihat nang bagus-bagus Man ai,” jar Hair.
“Hah … mun kaya itu aku umpat,” jar Iman, lalu sambungnya, “tampulu di rumah kadada nang digawi … barangai mambasuh mata.”
“Bujur tu Man ai … tabarungan aku talu buting basangu tantaran,” jar Hair nang kahimungan tadapat kawan nang hakun mandangani maunjun.
Hair awan Iman baparak ka warung acil nang bajual pakakas maunjun. Nilun sagulungan, kawat papuyu dua bungkus nang balain numurnya, awan timbarat dua bungkus dituyuknya di hadapan acil nang bajualan. Hair mangair wanyi, Iman minta takarakan anak kararangga, lalu dikumpulakan dituyukan nilun, kawat, awan timbarat.
“Itung cil … barapa sabarataan tu,” jar Hair sambil manarik salipi di kantung balakang salawarnya. Ditariknya duit limapuluh ribuan, lalu dijurungnya awan acil nang bajualan.
“Jalan mana kita ka Kalayan?” jar Iman batakun.
“Jalan Pamurus  ... taparak,” jar Hair.
Bagagas tulakan basapida Hair awan Iman imbah manarima duit angsulan nang bajual pakakas maunjun. Kada lawas imbah malalui pasar Pal 7, tadangar ada urang kukuciak bakiyau, “Ui singgahan … singgahan … minuman dahulu.”
Iman langsung manyatup sapidanya di pinggir jalan, kaya itu jua Hair, lalu Iman baucap, “Hair … ada binian nang manyuruh singgah.”
“Hi ih … tu nah di warung nang di subarang jalan … lihati … inya mangawai kita,” jar Hair.
“Ooohhhh … itu Galuh ngarannya Hair ai,” jar Iman nang pinandu awan binian di warung, “pas banar ni … aku haus banar Hair ai,” sambung Iman.
Hair awan Iman manuntun sapida masing-masing manyubarang jalan. Imbah maandak sapida, buhannya dudukan di bangku warung nang pina kadada urangnya.
“Buhan pian minum apa?” jar Galuh batakun sambil cangang ka muha Iman.
“Tih dingin,” jar Iman sambil mancangangi Hair nang unggut-unggut maakuri.
Galuh nang bawarung imbah manyurungi banyu tih, lalu manyurung piring nang baisi gaguduh panas sambil baucap, “kamanang maunjun.”
“Ka Kalayan,” sahut Iman.
“Napang nang diunjuni di Kalayan,” jar Galuh batakun pulang.
“Papuyu,” sahut Iman pulang.
“Papuyu nang bagincu ah,” jar Galuh batakun pulang.
“Munnya ada ...,” sahut Iman, sambil bacacangangan awan Hair nang kukurihing, lalu ditarusakannya pandirannya, “salajur ai Hair leh.”
Hair awan Iman tu imbah tuntung makan dua buting saurang gaguduh panas, awak sudah sigar, lalu bajalan manuntun sapida handak tulakan ka paunjunan. Pas nang badua tu sudah manjalanakan sapidanya, Galuh kuciak-kuciak, "Ui … ui … duitnya … duitnya.”
“Kada usah,” jar Hair manyahuti sambil tarus manjalanakan sapida awan Iman, “tarima kasih haja lah … dibari makani gaguduh gin syukur.”

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

TAKUTAN AWAN BINIAN

Waktu ulun tugas di luar Banjarmasin sekitar empat tahun, di malam hari kawan ulun para sopir colt pal enam nang guring gratis di ruma...