Di sakulahan
wadah bini Undas bagawi wayahini ada kasampatan khusus gasan bagayaan awan
kakawanan. Tahun-tahun dahulu waktu gasan bagayaan nang anggaran takumpulan
samua’an tu palingan dua kali limablas menit. Wayahini gasan bagayaan bapanjang
… yaaahhh … labih sadikit pada sajam lah. Buhannya hanyar bulik jam satangah
tiga, padahal buhan murid sudah bulikan parak satangah dua. Gawian buhan guru
nang sajam tu biasanya manulis “buku aktivitas.” Manulis buku aktivitas harian
tu palingan saparapat jam … mun dilawasakan … anggap haja satangah jam.
Tabarungan
diwadah bini Undas bagawi tu ada jua bini mamarinanya nang biasa dikiyaunya
Acil. Di sakulahan tu si Acil ni tamasuk nang karaing. Mun di sakulahan tu
dilihat Acil ada nang pina kada cucuk awan aturan langsung ditagurnya. Maka
kada bapilih mun managur urang, jar kakanakan wayahini … Acil tu tamasuk nang
lampunya kurup atawa kada balampu. Nang pina wani mahuhulut tarang-tarangan
awan Acil tu bini Undas haja, maklum bini Undas ni kakana’annya kada balampu
jua.
Hari itu,
imbah buhan murid bulikan, gawian bubuhan guru kada banyak. Imbah tuntung
manulisi buku aktivitas, bini Undas baulah pungkala. “Cil … Cil … Cil …” jar
bini Undas mangiyau si Acil nang lagi balinjang di muhara lawang ruang guru.
“Napang,” jar
Acil sambil bajalan mamaraki bini Undas.
Bini Undas
sambil bagamat basuara : “Ijul Cil ai samalam mamandiri kanakan kalas sambilan
… hidungnya parak pipi.”
“Hah!” jar
Acil takajut, “mancium kakanakan ngarannya tu,” sambil manciling-ciling
mancangangi bini Undas.
“ Jul … Jul
…,” jar bini Undas sambil mangawai supaya Ijul baparak.
Imbah Ijul datang
baparak, bini Undas langsung baucap awan Acil. “Ni Cil Ijulnya … nang jar ulun
samalam mamandiri kanakan kalas sambilan.”
“Napa Jul,”
jar Acil, “ikam bujur mancium kakanakan ah!” makin tinggi suara Acil.
“Ai … kadada
Bu ai,” jar Ijul nang takajut-kajut sambil mangaluarakan inguh Barabai.
“Nah … tasalah
ham Acil ni,” jar bini Undas, “nang ngaran mancium tu bila hidung mahayut pipi
Cil ai.”
“Biar kada
tacium ai ….” jar Acil masih mangancang.
“Naaahhh …
kaya ini nah Cil … ulun batakun lah,” jar biniku, “hidung pian awan pipi pian
tu parakah … jauh kah?”
Imbah ditakuni
nang kaya itu, hanyar sadar Acil, “dasar … bini Undas nih … halabiu buruk,” jar
Acil sambil bajalan mandatangi kadudukannya. Buhan guru nang mandangar tu
tadarau galagakan Manawa akan Acil nang kada sing bunyian lagi.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar