Kira-kira
bulan Mei 2011 di Banjarbaru, wayah itu bubuhan perwakilan pengawas sekolah se-Kalimantan
Selatan bakumpulan di LPMP (Lembaga Penjaminan Mutu Pendidikan). Pas takana
giliran Undas bapandir di hadapan kakawanannya, kaluaran kisah nang maulah
manginging talinga buhan pengawas Tabalong. Tapi mangingingnya satumat haja
pang, imbah tuntung kisah kadada nang mahual lagi pang.
“Ingatlah
buhan pian wayah kita bakumpulan di Tanjung bulan Oktober 2010 dahulu?” jar
Undas mamulai pamandirannya.
Kakawanan
pengawas nang takumpulan di ruangan itu unggut-unggut maakuri tatakunannya
Undas. Mun buhan pengawas Tabalong barataan cagat duduk di bangkunya
masing-masing, sualnya buhannya pang nang jadi ahlul bait wayah itu.
“Wayah kita di
Tanjung samalam tu bulikannya tiap ikungan dapat sangu kalu leh?” jar Undas
pulang mudil batakun.
“Hi ih,” jar
buhannya badarau. Buhan Tabalong kada sing bunyian … marintim ha pulang muha.
“Nah … tapi
maaf haja pang lah … madu nang kita bawa tu sakalinya kadada nang aslinya,” jar
Undas.
“Ndas,” jar
Udin, pengawas nang bagawi di Kandangan, managur Undas, “baapik-apik bapandir
lah … jangan mancari hual,” sambung Udin.
Mahatiakan
banar Udin, kalu pina kakawanannya bahualan. Sualnya Udin awan Undas tu mulai
kuliah bakawan banar, sama-sama urang Kandangan, nang kada sama tu Udin bagawi
di Kandangan … Undas bagawi di Banjarmasin. Mun bahualan, Udin kada kawa
malawanakan Undas, sualnya nang mancari gara-gara Undas.
“Ulun kada
mancari hual Din ai … dasar bujur kada asli madunya tu,” jar Undas manyahuti.
“Madu tu aku
Ndas ai nang mancarinya … ka rumah urang nang mamuai wanyinya,” bakakajutan
Adul, pengawas nang bagawi di Tabalong, mamadahakan asal muasal manyadia akan
madu.
“Nang kamana
kah pian mancari madu tu Dul ai, nang nyata kami mambawa nang kada asli,” jar Undas bakaras manyahuti pandiran Adul.
“Sudah pian
tes lah Ndas madunya,” jar Ijul, pengawas nang bagawi di Tabalong.
“Sudah … makanya
ulun tahu madunya kada asli,” jar Undas.
“Mantesnya
awan korekapi kah Ndas,” jar Jali, pengawas nang bagawi di Barabai.
“Kada,” jar
Undas manyahuti.
“Masukakan ka preser
di kulkas … sampai saminggu gin kada baku madunya Ndas ai,” jar Ipin, pengawas
nang bagawi di Amuntai.
“Ah …,” jar
Undas mampahawai usulan Ipin, “nang kaya itu tu kada manjamin kaaslian madu Pin
ai.”
“Kaya apa
garang mantesnya sampai pian pina musti mamadahakan madu tu kada asli,” jar
Adul nang makin sangkal mandangar pandiran Undas.
“Kisahnya kaya
ini nah,” jar Undas mulai manjalasakan, “imbah sampai di rumah, madu tu ulun
andak di mija, bini ulun tatawa imbah malihat ulun mambawa madu ….”
“Mambuktiakan
asli kadanya madu tu kaya apa Ndas,” jar Adul magin kancang bapandir, habang ha
pulang muhanya.
“Itu tadi …
jakanya madu itu asli … kada pacangan tatawa biniku … dirungkupnya Dul ai,” jar
Undas manjalasakan cara mantes kaaslian madu.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar