Kakawanan
Undas wayah sakulah di SMA dahulu, wayahini banyak nang sudah bagawi awan duduk
dinyaman. Mun handak batamuan, kakawanannya biasanya batelponan dahulu, imbah
itu bajanji gasan manantuakan wadah batamuannya. Tabarungan ada kawan nang
wayahini bagana di luar Kalsel datang ka Banjarmasin. Kawan Undas nang bagana di
Banjarmasin, nang didatangi kawan dari luar Kalsel itu, bahabar awan kakawanan
nang bagana di Banjarmasin, Banjarbaru, Martapura, Pelaihari, awan di wilayah
Barito Kuala.
Wadah
batamuan bubuhan Undas ditantuakan di warung nang taharat, ujar urang wayahini
tu ngarannya depot. Nang ngaran parjalanan jauh ampah ka depot di Banjarbaru,
maka buhannya datang kada taimbai. Udi mulai Bati-bati datang pandahuluan ka
depot, langsung bapasan minuman awan urang depot. Kada lawas Udi baduduk,
datangan jua kakawanannya tunggal ikungan. Udi kaya tuan rumah manyampuk
kakawanannya, imbah taparak ada nang basalaman haja, ada jua nang sampai
baragap awan Udi.
Bapupuluh
ikung sudah kakawanan Udi nang datang, langsung disuruh mamasan minuman. Imbah
kakawanan Udi bapasan minuman, buhannya mancari wadah duduk nang pina nyaman.
Takumpulan buhannya dudukan, banyakai nang sudah disurungi minuman. Sambil
baricau buhannya bakisah kalakuan wayah masih sakulah di SMA bahari. Barabut
surung buhannya tu bakisah sambil galagakan tatawaan.
Rumbungan
Undas datang pandudian, jadi babaya sampai di muhara depot, kakawanannya sudah
kuciakan. Udi bahimat mahuhulut Undas, tapi Undas kakarinyum haja mandangar
pandiran kakawanannya. Pas tatiring mija kakawanannya nang di situ ada jua Udi
baduduk, dilihatnya di hadapan Udi kadada cangkir minuman, dalam hati Undas,
“nah … kawa am aku mambalas awan Udi.”
“Kada
usah bapandir Di ai,” jar Undas awan Udi, “mun sama ha kita ni pada hanyar
datang, kada usah bakakalahan,” sambung Undas.
“Ha!
Aku Ndas ai pandahuluan datang,” jar Udi manyahuti.
“Karamput,”
jar Undas, “mun ikam tadahulu datang Di ai, mustinya ikam sudah minum, ni
jangankan minum … cangkirnya haja kadada kalihatan,” jar Undas sambil manarik
bangku gasan duduk di mija bubuhan Udi.
“Bujur
ai Ndas ai … Udi ni pandahuluan datang ka sini,” jar Inay, “balum mamasan
minuman kah ikam Di,” sambung Inay manakuni Udi.
“Sudah
… sudah bapasan aku,” jar Udi, “napa kah ha jadi aku kada disurungi urang
minuman,” sambung Udi bapandir pina marista.
“Ayuha
nah … aku takunakan ka dalam,” jar Inay sambil bajalan mandatangi nang manjaga
depot salajur mamasan minuman gasan inya saurang awan kakawanannya nang hanyar
datang.
“Jar
nang manjaga warung Di ai, pasanan minuman sudah disurung samunya an,” jar Inay
nang sudah babulik ka mija buhan Udi.
“Sudah
… bujur nah aku sudah bapasan,” jar Udi.
“Ikam
mamasan minuman apa garang Di,” jar Inay.
“Jus
kulanda,” jar Udi.
“Bah
…,” jar Undas basuara sing nyaringan, takajutan samua an kakawanannya, “cucuk
aim un ikam kada disurungi urang minuman Di ai, di sini tu Di ai kadada bajual
jus kulanda, nang ada tu jus sirsak,” jar Undas sambil galagak-galagak mananawa
akan Udi.
Kakawanan
Undas nang paham gasan Udi salah pasan galagakan jua mananawa akan Udi.
“Makanya
am Di ai, mun handak bapasan tu dililihat daluhu, nang badagang ni lain urang
banua,” jar Undas mamamai Udi.
Udi
takurasam muha, marasa sudah tasalah bapandir, kada sing suara an lagi inya.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar