Rabu, 20 Agustus 2014

Hintalu Batuk



Sudah tabiasa urang Banjar tu bila hari raya imbah puasa dikakawa akan bulikan ka banua. Rasanya nyaman banar mun bahari raya di banua saurang sambil bakumpulan awan kukulaan nang masih hidup … batamuan pulang awan kakawanan wayah masih kakanakan bahari. Wayah takumpulan tu rami tupang bakisahan. Nang rancak dikisahakan wayah takumpulan awan kakawanan bahari tu biasanya kalakuan wayah kakanakan bahari.
Undas sakaluargaan sahari sabalum hari raya bulikan jua ka Kandangan. Samalaman guring di rumah adingnya, isuknya imbah sambahyang hari raya tulakan ka Amuntai ka rumah ading bininya. Wayah handak tulakan ka Amuntai, pas di tangga rumah, tadangar suara adingnya Undas.
“Kaina mun bulik ka Banjar singgahi lah,” pasan adingnya Undas sambil bajalan turun ka palatar rumah.
“Napang cagar manyangui kamiyah?” jar Undas pura-pura kada paham awan kabiasaan nang adding.
“Hi ih, tu ada baras awan pisang mahuli tu pina tuha sudah, kaina ditabangakan,” jar adingnya Undas manyahuti.
“Ayuha, isuk kira-kira tangahari kusinggahi,” jar Undas bajanji.
Imbah tuntung basalaman awan samuaan kaluarga, Undas sakaluargaan tulakan, kira-kira sajam satangah sampai di rumah adingnya Undas di Amuntai. Untungnya pas sampai di rumah adingnya Undas, buhan kula takumpulan, jadi kada pacangan ngangal bakuliling ka rumah-rumah kulanya bini.
Isuk harinya, kira-kira jam sapuluhan Undas sakaluargaan tulakan mulai Amuntai manuju Kandangan. Parak jam duabelasan sampai di rumah adingnya.
“Kita istirahat di sini ai dulu lah, kaina jam dua liwat-liwat sadikit hanyar kita bulikan,” jar Undas bapandir awan bininya, anak-anak Undas langsung mangalunyur masuk ka dalam rumah acilnya.
Undas awan bininya naikan ka rumah, tarus bajalan ka dapur. Anak Undas nang sudah badudukan sambil manuntun tivi langsung badirian lalu mairingi ka dapur.
“Ni kawa ai kalu mambawa,” jar adingnya Undas sambil manunjuk baras sakarung galapung, anam sisir pisang mahuli, lamang dua bumbung, awan hintalu sapuluh bigi tapi dua macam.
“Kawa,” jar Undas basumangat.
“Napa jadi kada sama hintalunya Bah?” jar anak Undas manakuni abahnya.
“Hahahaha itu takuni mama kam haja, inya ahlinya,” jar Undas sambil kukurihing mancangangi bininya.
“Nang ini hintalu jaruk,” jar bini Undas sambil manunjuk hintalu nang bakuang habu, “mun nang ini hintalu pindang,” sambil manunjuk hintalu nang kulitnya bawarna habang tuha.
“Kaya apa maulahnya Ma,” jar anak Undas maanyaki tatakunannya.
“Mun hintalu jaruk cara maulahnya dipajal kahabu nang sudah diharu awan uyah, mun hintalu pindang itu maulahnya dijarang awan banyu daun jambu bacampur uyah,” jar bini Undas.
“Nah … buhannya ni sakalinya kada tahu awan hintalu jaruk awan hintalu pindang lah,” jar bini Undas mananawa akan kamanakannya.
“Kami di Banjar tu biasanya manukar hintalu batuk haja Cil ai,” jar anak Undas.
“Ha !!! Hintalu nang kaya apa pulang tu,” jar adingnya Undas.
Kakarinyum anak Undas marasa manang, kawa maulah Acilnya kabingungan. “Itu nah Cil … hintalu nang ada satimpilnya.”
“Bah … buhan ikam ni lah ….” jar adingnya Undas sambil tatawa.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

TAKUTAN AWAN BINIAN

Waktu ulun tugas di luar Banjarmasin sekitar empat tahun, di malam hari kawan ulun para sopir colt pal enam nang guring gratis di ruma...