Bilang
kada sing sunyian warung H. Ijuh awan bubuhannya, karana di warung nangini
wadainya panas-panas, wan pas banar jua hagan batukar habar nangapa haja. Parak
batangaharian sudah Ujal kada sing ugahan wan kadudukan, napang tunggal ikungan
manyurung kisah basambung-sambung. Parahatan Aran manyurung kisah, Ujal papalingau,
kaya ada nang dicari.
“Napang
ti Jal.. pina papalingau?” jar bini H.
Ijuh batakun nang kaya sarius banar.
“Kada
hammmm..? jar Ujal manyahuti santai.
“Aku
kada parcaya amun kadada nang dimaksud ikam Jal ai,” pina banyaring bini H.
Ijuh mambahas.
“Anu
Cil ai,” ujar Ujal manyahuti bini H. Ijuh, ”nang kadada tu nang nyaman tangan,
ha..ha..ha..” manyahuti sambil tatawaan wan bubuhannya galagakan.
“Nang
bujurnya Cil ai…ulun ni ada nang ulun carii, sabab amun kadada..? hawai…hambar…
rasanya,” jar Ujal manjalasakan supaya bini H. Ijuh kada sarik.
“ii…iii,
ikam nangini mamadahakan banyu tih ulahanku kada manisaaah” jar bini H. Ijuh
batambah sarik, sampai takipai gigi palsu sidin kasasarikan.
“Kada
nang kaya itu pang … maksud ulun … nang ulun carii mulai tadi tu jamaah kita
jua nang kada sing cangulan mulai tadi,” jar Ujal manjalasakan.
“Siapa
Jal?” Usup batakun.
“Umai..
ikam kada tahuah..? UNDAS ... UNDAS … ,” jar Ujal mangancang.
Parahatan
bubuhannya garunuman, singgah sapida mutur, orangnya ba dua, aksi banar
urangnya, bakaca mata hirang, jakit kulit, salawar livis. Pina kada tahu-tahu
ha urangnya.
“Tih
is dua,” jar nang baduduk di balakang sapida mutur bapadah awan tukang warung.
Kalimbisikan
bubuhannya di higa, ”siapa lah..” jar Ujal gagarunum.
“Takuni
pang..Jal.” Ujar Aran manggasak Ujal.
“Takuni
napa..? Ujal manjawab.
“Takuni
mulai di mana, handak ka mana, atawa handak mancarii siapa..? Aran mamaksa Ujal
supaya lakas batakun.
Ujal
bawani batakun, “ Mulai di mana buhan pian nih.”
“Kami
ni matan Banjarmasin” nang manyatang … basisingut ha pulang … manyahuti.
“Banjar
nya di mana,” Ujal batakun lagi, sabab banjar tu luas.
“Badudua
kami ni urang Kalayan,” jar nang basisingut manyahuti.
Taangkat
burit Ujal mandangar urang Kalayan, sabab amun di Kalayan, banyak kula, ada jua
sahabat Ujal nang ba uumuran bagawi di situ, kada dipindah-pindah orang pada Kalayan.
Rasa
panasaran Ujal batakun lagi, “Di mana Kalayan ti..?”
Nang
badua tadi hancap manjawab, “di Banjar tu Kalayan ada dua haja … Kalayan A awan
Kalayan B, amun Kalayan T kadada”
“Ha..ha..ha..
tapakalah Ujal..!” ujar Usup, ngalih amun ilat pahuluan niti…kada mau tatinggal
T…T…T…T..
(Kiriman
Pa Syaifuddin Zuhri, 28 April 2014)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar