Selasa, 12 Agustus 2014

SIPATU HANYAR



Kamarian, wayah nyanyamanannya guring, Undas takajut mandangar suara kakanakan baricau di rumahnya. Imbah babangun, anaknya nang pina asik nuntun tivi ditakuninya, “buhan siapa tuh?”
“Anak murid mama,” jar anak Undas.
“Ooohhh …,” jar Undas sambil barabah handak manyambung guring.
Parahatan mata Undas pina kurup handak taguring karna kanyamanan talapak batisnya diuruti nang anak, tadangar buhan kanakan banyanyian lagu salamat ulang tahun, bapuat pulang Undas, lalu batakun sambil babisik awan anaknya, “siapa nang ulang tahun?”
“Ya am tu pian ni Bah ai, hari ini bini ulang tahun, kada ingat sakalinya pian lah,” jar anak Undas.
“Nah am … pacangan kada dihiraninya am ….” jar Undas.
“Pian Bah ai nang pacangan kada dihirani mama, talalu banar … ulang tahun bini haja kada ingat,” jar anak Undas bamamai.
“Ayuja … malam ini bawa i mama ikam makanan ka luar,” jar Undas.
“Kita makanan ka mol lah,” jar anak Undas.
“Ih ah,” sahut Undas
Anak Undas nang kahimungan cagar dibawa makanan ka luar ulih kuitannya lalu ai bahabar awan kakanya. Imbah murid mamanya bulikan, anak Undas mamadahi mamanya cagaran makan malam di luar. Bini Undas mudil sibuk basisimpun, tapi imbah lalu di hadapan Undas kakarinyum nang bini. Undas pura-pura asik nuntun tivi.
Imbah sudah tuntung sambahyangan magrib, bini Undas awan dua ikung anaknya abut baaksi. Imbah sudah siap barataan, tulakan Undas sakaluargaan. Di jalan … anak Undas nang tuha bapadah, “Ulun ada pocer Matahari Bah ai.”
“Barapa?” jar Undas batakun.
“Dua ratus ribu,” jar anak Undas nang tuha.
“Dapat dimana?” jar Undas pulang batakun.
“Samalam, pas ulang tahun kantur, ulun dibari buhannya ampat lambar,” jar anak Undas nang tuha.
“Iyakah … imbah makanan kita ka Matahari,” jar Undas.
“Aseeek,” jar anak Undas taimbai badudua kahimungan.
Imbah tuntung makanan, Undas bajalan diganding anaknya nang anum, bini Undas diganding anak nang tuha. Naikan ka atas lalu masuk ka Matahari, buhannya manating-nating sapatu nang banyak dijual di situ. Sakalinya sapatu nang dijual di situ kada nang cucuknya awan kahandak buhannya.
“Kita cari ka tuku nang di subarang tu nah,” jar Undas.
Bahancap Undas bajalan badahulu manuju tuku sapatu, bininya awan anak-anak Undas ancap jua bajalan mairingi di balakang. Sakalinya di tuku itu tu kadada nang cucuknya pulang. Lalu ba alih ka tuku di subalahnya hanyar badudua anak Undas tadapat sapatu nang cucuk awan kahandaknya.
“Ikam pang kaya apa?” jar Undas manakuni bininya.
“Ulun kada usah hah,” jar bini Undas.
“Ai … bujuran ni, imbah ini kita bulikan,” jar Undas.
“Inggih … kada papa,” jar bini Undas sambil kakarinyum.
Imbah mambayari haraga sapatu, Undas saparanakan bulikan. Di jalan, Undas bapandir, “buhannya ni aneh … siapa nang ulang tahun … siapa nang dapat hadiah.”

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

TAKUTAN AWAN BINIAN

Waktu ulun tugas di luar Banjarmasin sekitar empat tahun, di malam hari kawan ulun para sopir colt pal enam nang guring gratis di ruma...