Hari Ahad tu
kawan sarantang-saruntungnya Undas wayah sakulah bahari mangawinakan anaknya.
Undas disuruh kawannya tu mahadangi kakawanannya nang saruan … istilahnya
manjaga tamu. Kakawanannya mulai datangan saruan sakitar jam sapuluhan, magin
tinggi ari magin babanyak kakawanannya nang datang. Kakawanannya nang datang
disuruh Undas makan dahulu, imbah tuntung makan, ditariknya kakawanannya ka
halaman rumah urang nang mahadap ka arah masuk urang saruan.
Udin nang
panyawatnya datang saruan, “supaya batamuan awan kakawanan bahari,” jar Udin
sambil manarik bangku marapatakan awan kadudukan Undas.
“Hi ih Din
ai,” jar Undas manyahuti, “wayah nang kaya ini nipang kita ni kawa bakumpulan
awan kakawanan,” sambung Undas sambil mangitar bangkunya.
Udin cagat
pada kadudukannya wayah malihat rumbungan binian nang saruan … maklum Udin ni
tumatan bahari tamasuk liur baungan. Tapi sampai wayahini bininya kada sing
tambahan, mulai pamulaan kawin bininya tatap nang itu-itu haja. Muntungnya haja
nang kada panahanan mun malihat binian nang langkar.
“Napang Din …
kaya karung hibak awan baras ha … kakanyangan naahhh,” jar Undas manakuni Udin.
“Tu nah Ndas …
tuha kada anum kada … pina langkar sabarataan nang saruan nih,” jar Udin sambil
mancangangi rumbungan binian nang hanyar datang.
“Kayu gin
langkar mun dipakaiani,” sahut Undas sambil mancangangi ka arah nang
dicanganginya Udin.
“Hahahaha …
bujur tu Ndas ai,” jar Udin, lalu disambungnya pandiran tu awan tatakunan, “mun
nya binian nang baampat tu minta kawini pang … kaya apa?”
“Kaampatnya tu
ah?” sahut Undas.
“Hi ih,” jar
Udin.
“Kada hakun
aku Din ai, sualnya kita ni kada bulih babini labih pada ampat ikung,” jar
Undas.
“Ha ... ha …
ha … ha …,” sing hangkuian Udin tatawa mandangar jawaban Undas, “mun buhan nang
baampat tu mambawai bahurup pang … hakunlah,” sambung Udin.
“Kada jua,”
jawab Undas.
“Nangapa jadi
kaya itu Ndas?” jar Udin, “kan kada malanggar aturan agama.”
“Napa nih …
pina rami banar bakisahan,” bakakajutan bini Undas sudah badiri di balakang
Udin.
“Nih … Udin
nih … kalakuan,” jar Undas sambil manarik tangan bininya, “biniku ni Din ai …
umpamanya ada sapuluh ikung bintang filim nang minta kawini asal hakun malapas
bini nang ada … tatap kada hakun aku Din ai.”
Kakarinyum
sambil bagarak-garak hidung bini Undas kahimungan mandangar pandiran lakinya.
“Nangapa jadi
kaya itu Ndas?” jar Udin sambil matanya manyirit bini Undas.
“Ha ... ha …
ha … ha …,” Undas manggalagak manawa akan Udin, lalu ditarusakannya pandiran,
“kada mayu awaknya Din ai mahadapi bini maampat-ikungan.”
“Nang ada ni
gin kada habis,” jar bini Undas umpat manyahuti.
Udin tanganga
mandangar sahutan Undas laki binian.