Kamis, 12 Juli 2018

TAKUTAN AWAN BINIAN



Waktu ulun tugas di luar Banjarmasin sekitar empat tahun, di malam hari kawan ulun para sopir colt pal enam nang guring gratis di rumah dinas gasan ulun. Alhamdulillah bini ulun lebih memilih menjaga anak tetap di Banjarmasin. Pesan bini ulun, "handak baik pian, handak buruk pian jua." Ada jua yang disampaikan melalui kakawanannya, "bila katahuan ku, kutatak," jarnya.
Untungnya para sopir sangat menjaga posisi ulun. Bulik tiap minggu gratis dan selalu disuruh duduk di kursi sejajar sopir. Selain itu di taksi colt itu mun ulun umpat, isinya hanya ulun dan sopir, kecuali kalau ada penumpang nang langkar, maka akan didudukkan di tengah antara ulun dan sopir. Kalau ada penumpang ketiga duduk di muka, ulun kada kawa guring, karena tangan sopir kaya bidan. Si perempuan nang berusaha menghindar dari kenakalan sopir mengakibatkan awaknya merapat ka awak ulun, itu nang menyebabkan ulun kada kawa guring hehehe.
Ada saikung binian langkar, umur sekitar 35 tahunan, tetangga dengan jarak rumah kami sekitar 50 meter dan hanya dipisahkan lapangan bola, tapi sopir kadada nang waninya mengganggunya. Padahal setiap bulan dia selalu ka Banjarmasin batutukar barang gasan dijual kepasar-pasar mingguan. Waktu ulun batakun penyebab tidak nakalnya para sopir, ternyata bukan urusan kadaluarsa karena lakinya binian tu sudah ampat ikung cerai mati semuanya. Masa perkawinan dengan masing-masing lakinya itu antara enam bulan sampai satu tahun.
Ternyata ketakutan para sopir karena ada habar bahwa binian itu balaki harus sampai delapan orang mun handak aman, suaminya sampai yang ketujuh kada baumur panjang jar. Jadi buhan sopir nang liur baungan tatap baik awan si binian langkar tuh dan selalu memasarkan ke lakian nang mata keranjang atau hidung belang. Walau kada tiap hari tatamu binian langkar nang jadi tetangga tuh ... para sopir selalu memasang talinga rinjingannya. 

Selasa, 10 April 2018

NAFSU



Di wadah urang bakawinan Undas tatamu awan kakawanannya nang datang mulai Kandangan. Nang ngaran lawas kada tatamu, biar balum makan, kawan ai nang didahuluakan. Badudukan Undas awan kawannya nang bangaran Saleh di muka gadung panataian. Bini Undas awan bini Saleh pinanya cucuk pamandiran, sualnya pina asik bakisahan. Imbahanu tatawaan sambil batutup muntung bini Undas awan bini Saleh.
Banyak kakawanan Undas nang bagana di Banjarmasin mandatangi, imbah basalaman awan bapandir saantum dua antum tarus masuk ka ruangan pangantin batatai. Saleh taumpat jua disalami ulih kakawanan Undas, himung inya marasa dihurmati ulih kakawanan Undas.
“Banyak banar kakawanan ikam Ndas lah,” jar Saleh maambung.
“Hahahaha … nang ngaran guru tu Leh ai … nyata ai banyak patuhan,” jar Undas manyahuti.
“Bahasil ngarannya ikam tu Ndas ai,” jar Saleh, magin tinggi ambungannya.
“Palihat haja aku ni bahasil Leh ai,” jar Undas, “sabujurnya aku ni asa tasalah ganal awan aruwah abahku,” jar Undas mudil marista bapandir.
“Ha! Kaya apa garang kisahnya jadi kaya itu Ndas,” jar Saleh batakun.
“Kaya ini nah … aku batakun awan ikam Leh lah,” jar Undas sambil mancangangi muha Saleh, imbah malihat baunggut, Undas manarusakan tatakunannya, “mun manurut kahandak ikam … anak ikam tu Leh … kainanya uyuh pada ikam ah … sama kaya ikam ah … atawa labih harat pada ikam?”
“Nyata ai labih harat pada aku,” jar Saleh.
“Nah … kaya itu jua kira-kira kahandak abahku,” jar Undas.
“Tapi ikam wayahini nyaman pada abah ikam Ndas ai … napa lagi pang kahandak abah ikam nang kada kawa dituruti?” jar Saleh
“Kaya ini nah Leh ai … abahku tu bininya ampat ikung … dikumpulakan sarumah ha pulang,” jar Undas sambil mancangangi muha Saleh, “itu nang kada kawa kuturuti Leh ai,” sambung Undas.
“Bah … ikam ni Ndas lah … dasar pandir … kada nang kaya itu ah kahandak abah ikam Ndas ai,” jar Saleh.
“Nyatanya aku kada kawa manuruti kahandak abahku kalu?” jar Undas.
“Mun ikam manuruti nang kaya abah ikam tu Ndas ai … nafsu ngarannya … tahu lah,” jar Saleh.
“Jadi abahku tu karna nafsu lah,” jar Undas.
“Itu lain pulang … abah ikam tu Ndas ai … mun jar kisah abahku … disuruh kawin ulih bini sidin nang panuhanya,” jar Saleh.
“Napa kah alasannya … tatap ai aku kada kawa manuruti abahku kalu?” jar Undas sambil kakarinyum.
“Jangan digawi nang kaya itu Ndas ai … kada baik … kaina bakaramput haja gawian awan bini,” jar Saleh bapapadah.
“Ui … ui … sadang … sadang … kaina kalandungan,” bakakajutan bini Undas babawaan masuk ka gadung panataian.
“Nah am … biniku babawaan sudah … aku minta maaf Leh lah … bagayaan haja … aku tu supaya ikam ada sangu kisah bulik ka banua,” jar Undas sambil manyurung tangan manyalami Saleh awan bininya.
“Dasar ikam ni Ndas ai, mulai bahari mawaluhi urang haja gawian,” jar Saleh sambil manguncang tangan Undas.
Undas masuk mangganding bininya sambil mananawa akan Saleh. Bini Saleh kakarinyum malihat kalakuan lakinya nang mauling-uling kapala marasa diwaluhi Undas.

Jumat, 12 Mei 2017

MAKAN UYAH



Hari Ahad itu buhan Udin awan kakawanannya tulakan maunjun. Iwak nang dicari papuyu, makanya umpan nang dibawa tiga macam, ada anak karangga, wanyi, awan karawai. Haraga umpan nang paling murah … ya anak karangga, satakarnya dua ribuan haja. Mun karawai palarangnya haraga … urang bajual di pal tujuh sakaping karawai tu paling murah sapuluh ribuan.
Wayah bubuhan Udin maurak pakakas gasan maunjun di wadah nang dituju, datang baparak urang tuha sambil mambawa tantaran unjun paring. Imbah sudah parak awan buhan Udin, urang tuha tu batakun, “Napang Tuh … handak maunjun nah?”
“Inggih Kai ai,” jar Udin manyahut imbah cangang awan urang tuha nang batakun.
“Banyakah basangu umpan?” jar Kai tu lagi batakun.
“Cukup haja pang gasan maunjun hari ini,” jar Udin manyahuti sambil matanya mancangangi tangannya mangarut kawat awan nilun.
“Aku minta umpan sadikit pang!” jar Kai maminta umpan. Sakalinya urang tuha nang dikiau Udin Kai tu ka paunjunan mambawa pakakas unjun haja, umpannya kada basangu.
“Pian mulai mana garang Kai?” jar Udin manakuni asal-usul kampung Kai.
“Tu nah … di subalah pahumaan … ka kanan sadikit … rumah nang kadua tu rumah ku,” mamadahakan andakan rumahnya.
“Oh … disituah Kai,” jar Udin. “Baarti Kai ni urang sini jua … supaya aman maunjun baiknya Kai ni ditulusakan haja kahandak sidin,” jar Udin dalam hati, lalu sambungnya sambil manyuruh kawannya nang bangaran Acut, “Cut … tatakakan wanyi gasan sidin maunjun lah.”
Acut maambil lading, lalu manatak hirisan wanyi jadi ampat hiris, lalu manyurung sahiris ka tangan Kai. Tapi si Kai kada mau manarima … laluai Acut bingung.
“Jangan … jangan wanyi,” jar Kai mamadahi Acut, “aku nang itu haja,” jar Kai manyambung pandirannya sambil jarijinya manunjuk karawai.
“Nangapa jadi pian handak umpan nang itu Kai?” jar Acut batakun.
“Aku ni satumat haja maunjun … nang itu tu cukup haja gasanku … mun buhan ikam pacangan saharian maunjun, jadi banyaki basimpanan umpan,” jar Kai mamadahi alasan sidin mamilih umpan karawai.
Masam muha Acut mandangar alasan Kai mamilih umpan karawai. “Pintar Kai ni sakalinya … bisa mamilih umpan nang larang,” jar Acut dalam hati. Udin nang biasanya baik hati, tapi kakanaannya bisa jua sarik, mandangar alasan Kai asa mambarangat hatinya, sambil manahan sarik awan manarik bakul wadah umpan, Udin baucap, “kada papa Kai ai, nang ada ni gin kami cukup haja.”
“Supaya buhan ikam tahu na lah,” jar Kai maulah cara lain supaya kawa maambil umpan karawai, “nang rancak aku lihat tu … buhan nang banyak dapat iwak mun maunjun di sini … umpan nang dipakainya wanyi haja,” jar Kai lagi.
“Napa jadi pian kada hakun dibari umpan wanyi?” jar Acut magin sangkal malihat Kai nang handak maakali buhannya.
“Kahandakku buhan ikam tu banyak kulihan iwak mun mamakai umpan wanyi … jadi sapala jua mambawa hasil unjunan,” jar Kai baalasan supaya dibari umpan karawai.
“Hahahahahaha,” tatawan Udin awan Acut sambil bajalan manjauh imbah mandangar pandiran Kai.
“Naaahhhh … kada parcaya sakalinya buhannya nih,” jar Kai pina sangkal kada jadi dibari umpan ulih buhan Udin awan Acut, “tabanyak aku kalu makan uyah,” jar Kai manyambung pandirannya.
“Nyata ai yah banyak makan awan uyah,” jar Udin basuara nyaring, “pangulir pang maunjun.”
Udin awan Acut balaju bajalan maninggalakan Kai nang kada sing garakan lagi pada wadahnya badiri. Acut imbah tatawa bapandir bagimit awan Udin, “mun rajin maunjun, maka makan mustinya awan iwak, kada awan uyah lagi Din lih.”
Udin mandangar pandiran Acut manggalagak tatawa.

TAKUTAN AWAN BINIAN

Waktu ulun tugas di luar Banjarmasin sekitar empat tahun, di malam hari kawan ulun para sopir colt pal enam nang guring gratis di ruma...